2014 biterken...

2014 e daha yeni girdik derken, bir bakmışız o da bitiyor. Aylar gün, yıllar ay gibi olmaya başladı sanki. Yaş aldıkça mı insan böyle düşünüyor yoksa zaman artık daha mı hızlı akıyor diye sorguluyorum.

Yıl sonu gelince özellikle Aralık ayı başlıyor o yılın muhasebesi. Ben yıl sonunu beklemiyorum bunun için, her ay sonu ve her yeni ay başlagıcında yapıyorum artık çünkü dedim ya zaman çok hızlı.

2014 biterken ben soruyorum kendime, neler öğrendim? Neler gördüm? Hangi sınavlardan geçtim? Hangilerini tekrara bıraktım? Hayatımdaki kişileri süzgeçten geçirdim. Elekte iri tanelileri bıraktım.

Daha çok ders aldım. Her konuda daha töleranslı olmaya çalıştım. Kendimi daha çok sevdim. Kendimi daha çok sevdikçe çocuğuma ve etrafımdakilere daha çok sevgi verebileceğimi gördüm.

Farkındalığımı geliştirmeye çalıştım. Anların mutluluğunun daha çok kıymetine vardım.

Üzüldüm, kırıldım, gücendim ama güçlendim. Kendi kendine yetebilmenin ne kadar eşsiz olduğunu anladım.

Ayağım takıldı, tökezledim, düştüm ama düşmeden kalkılamayacağını öğrendim. Büyüdüm ama çocuk kaldım.

Sevdim, sevildim.

2015 2014 ün öğrettikleri ve kattıklarıyla beni geliştirsin, daha da büyütsün ama hep doğru, dürüst ve vefalı bıraksın. Sağlık, mutluluk ve huzuru almasın. Hayatımda olan insanları bana bıraksın.
Öğretsin ama yormasın. Bolluğu, bereketi ve şansıyla gelsin.

Kendim için dilediğim ne varsa, bunu okuyan senin için de kat kat fazlası olsun...

Hoş gelsin, sefa getirsin...