Salı, Ağustos 28, 2012

Dedemin bahçesi...

Geçen haftasonu dedemin köyüne gittik. Ben 7 yaşındaydım, anneannem 50sinde vefat edince dedem, babasının babasından kalma tahtadan eve yerleşmiş. Küçücük bahçesiyle Gebzeye bağlı bir köy Cumaköy.
Ben küçükken yazları teyzem ve annemle gider, bir hafta kalırdık, onlar da temizlik yaparlardı. Kocaman fırınlarda ekmekler pişiren köylü kadınları, mancarlı pideler ve küçük kızların mısıra misir demeleri aklımda kalanlar. Her yaz Nisan'ı da günü birlik götürdük ama bu seneki kadar anlam verememişti. Bu sefer maydonoz topladı, mangalda pişen kanatları, köfteleri zevkle yedi, kendi topladığımız mısırların bir an önce közlenmesi için sabırsızlandı. Her şeyin sonunda dedeme bu köy eskiden senindi, artık benim diyerek hepimizi kahkahalara boğdu. :) Gerisini resimler anlatsın...













Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Pages - Menu

Popular Posts

Mothers hold their children's hands for a short while, but their hearts forever...