Arkadaş günlüğü...

Nisan bebekken başladı arkadaş yatırımı yapmaya, çok da güzel arkadaşlar biriktirdi. Bunlardan biri de Ecrin Eylül oldu. Kıştan beri görüştük görüşücez. Bir türlü denk getiremedik. Ya hasta olduk ya hava soğuk oldu. Öğrendik ki Ecrin Eylül yaz boyu burada olmayacakmış. O zaman en acilinden bir buluşma ayarladık ve bizde toplandık. Önce ikisi de uzun zamandır görüşmedikleri için bir ısınma süresi geçti. Nisan bu ara büyük olmaya takmış durumda. Sürekli ben büyüğüm dimi diyor. Hele de kendinden daha kısa birisini görürse onu kendinden küçük ilan ediyor hemen. Bir süre anlaşamadılar bu yüzden. Sonra birlikte boyama yaptılar, bisiklete bindiler ve birbirilerine alıştılar. Yine gelin diyerek vedalaştılar. Biz şimdilerde Ecrin Eylül'ün bize hediye ettiği kitabı okuyup, onu hatırlıyoruz :)

Neydik

Ne olduk :)