Arkadaş günlüğü 2...

Egemizin Baharı Ege Bahar :) Biz Ege Baharı tanıdığımızda 8 aylıktı. O zamandan beri araya zaman girse de birbirlerini hiç unutmadılar. Tesadüf mü artık onların temiz kalpli olmasından mı bilmiyorum ama birbirlerinden habersiz Nisan Ege Bahar'ı, Ege Bahar da Nisan'ı soruyormuş. Hemen bir görüşme ayarladık tabi çok da güzel oldu :) Hemen beraber içeri geçip, puzzle yaptılar. Tabi çok uzun sürmedi. Nisan ben büyüğüm, Ege Bahar küçük diye tutturdu :) Baktık evde olmayacak biz de soluğu Özgürlük Parkında aldık. Günün sonunda Nisan Ege Bahar'ın annesini arkadaşı ilan edip, Özlem gelsene neredesin filan gibi cümleler kurmaya başladı :)
Çok güzel bir gün geçirdik analı kızlı :)

Neydik,

Ne olduk :)

Arkadaş günlüğü...

Nisan bebekken başladı arkadaş yatırımı yapmaya, çok da güzel arkadaşlar biriktirdi. Bunlardan biri de Ecrin Eylül oldu. Kıştan beri görüştük görüşücez. Bir türlü denk getiremedik. Ya hasta olduk ya hava soğuk oldu. Öğrendik ki Ecrin Eylül yaz boyu burada olmayacakmış. O zaman en acilinden bir buluşma ayarladık ve bizde toplandık. Önce ikisi de uzun zamandır görüşmedikleri için bir ısınma süresi geçti. Nisan bu ara büyük olmaya takmış durumda. Sürekli ben büyüğüm dimi diyor. Hele de kendinden daha kısa birisini görürse onu kendinden küçük ilan ediyor hemen. Bir süre anlaşamadılar bu yüzden. Sonra birlikte boyama yaptılar, bisiklete bindiler ve birbirilerine alıştılar. Yine gelin diyerek vedalaştılar. Biz şimdilerde Ecrin Eylül'ün bize hediye ettiği kitabı okuyup, onu hatırlıyoruz :)

Neydik

Ne olduk :)

Bilmiş Abla :)

Not: Defne'nin kardeşi henüz doğmadı ama Nisan onu çok özlemiş :)

Park Bahce