Benim mini mini kızım gittikçe kendini farkediyor. Giyindiği zaman aynanın karşısında değişik duruşlar, mimik hareketleri yapıyor. Saçını, kaşını gözünü inceliyor. Daha çok erken belki ama bayan olmanın temelleri atılıyor bu yaşlarda demek ki :) Bu aralar artık tam bağımsız oynamaya başladı. Hatta odasına kapanıyor, kapıyı açınca kızıyor. Anne şunu yapıyordum, bunu yapıyordum diye söyleniyor. Evdeki her şeyi nereden aldığımı soruyor. Anne bu perdeleri yeyden aldın? diye başlıyor.... gidiyor... İnadımızın doruklarındayız. Her şeyin tersini yapıyoruz. Ben ya da babası bir yanlış yaptıysak hemen seni yaramaz.. diyor bize :) Giyinmek, evden çıkmak çok zor oluyor. Tam bir evcimen...
Ah yavrum nasıl da aynayla muhabbette:)
YanıtlaSilSorma sorma daha çok versiyonu vardı da abartmıyım dedim... film gibi :)
YanıtlaSilpapatya güzeli!
YanıtlaSil