Nisan kurumasını beklemediği için bebeğimizin saçları hemen çıktı ama gözlerini yapıştırmaktan tutun, saçlarını yerleştirmeye kadar kendisi katkıda bulundu.
Sevgi dolu, çok sevecen demiştim geçen yazımda.İşte bu da kanıtı sizce?
Bu resimde de gördüğünüz gibi biz evde bile atkı takıyoruz. Daha doğrusu mutlaka boynumuzda bir aksesuar olmak zorunda. Evde bulduğu bornoz kuşaklarını, kumaş kemerleri hemen boynuna dolayı veriyor ve öyle evde salınmak hoşuna gidiyor. Komik çocuk :) Bu da bir başka versiyonu
Mutfağa girdiğimde pasta, vs birşeyler yapıcaksam mutlaka başörtüsü bağlarım. İşim bitince Nisan'ın eline geçti. Tahmin edersiniz hemen ayna karşısına geçildi...
Bugün oyun grubumuzdan Doruk paşama gidicektik fakat kendisinin ufak bir nezle sorunu olunca, biz de yeni hastalıktan kalktığımız için evde kaldık. Seyhanla bıdda bıdda mız yani DefneNilimiz geldiler. Birer kahve içtik, bizim kızlar rahat verir mi? Haydi odaya...
Biraz oyun, biraz muz, birazda boyama işte hepsi bu :)
Bugün ne zamandır Nisan'ın fotoğrafını çekmediğimi farkettim. Seyhanlar gelmeden önce kendi halinde oynarken birkaç kare çektim. Sanırım insan bebekken daha meraklı oluyor fotoğraf çekmeye ama ileride bu hallerini çok arıycaz, bize kalan sadece fotoğraflar olucak...
Baktık bütün bloglarda herkes parmak boyası yapıyor. Bıdda bıddamızda bu konuda usta olmuş. Biz de deneyelim dedik. Açıkcası pek cesaret edemedim şimdiye kadar parmak boyası almaya ama artık yeni deneyimler şart. Öğleden sonra açtık boyalarımızı. Önce maviden başladık sonra kırmızı, sarı, yeşil ve siyah. Siyahın hata olduğunu açar açmaz anladım :) ama hakkını yemiyeyim hiçbir yere sürmeden, bulaştırmadan, üstüne bile dökmeden sadece resim defterine güzel güzel boyadı, çalışmalarımız kurumakta kenara bırakıldı :)
Kayıtlar
2 yorum:
nisanım çok faal bu aralar!şirineeeee:))
Parmak boyası olayı süper.. Aferim Nisan'a etrafıda batırmadan oynamış. Ben genelde boyaları tek tek veriyorum yoksa zaptetmesi zor oluyor :) Çok eğlenmiş belli ...
Yorum Gönder